Unha garza elegante chamada Lupe convídanos a tomar o té no seu chanoyu poético. O ritual é inmutable, a auga quente infusiona as follas mentres lemos cartas antigas e sentimos a levidade das montañas. Aniñan bubelas nas pastas de améndoa. Lupe le versos de Salón de Té e as paisaxes latexan nas cuncas de delicada porcelana. Nesta cerimonia, a beberaxe deliciosa é unha senda líquida que nos une tanto como os terremotos profundos. En cada grolo flúen o asombroso e a calma, no máis ínfimo agroma a inmensidade.

XI Premio de Poesía Manuel Lueiro Rey.