000			03262nam a2200337zi 4500
700			_aOLI
700			_aYáñez Casal, Antonio
700			_aFrías Conde, Francisco Xavier
700			_aMejuto, Eva
700			_aCastelao, Patricia
856	4	0	_uwww.filix.org
008			111124s2007 sp c glg
017			_aC-966-2007
080	1		_a82G
100			_aFrías Conde, Xavier _eaut _924803
245		0	_aContos sen fronteiras _c/ Xavier Frías Conde e outros
250			_a1 Ed
260			_aA Coruña _b:Xunta de Galicia _c,2007
300			_a85 p. _b:il. _c;21cm
490	0		_aLagarto pintado
500			_aContos sen fronteiras é un libro de relatos curtos publicado pola Xunta de Galicia en conmemoración do Día Internacional do Libro Infantil.
505			_aA historia de Carpatín, o monstro comexiz ; O cágado e o lagarto ; O meu amigo Ash ; O rei de Litonia
520	3		_a"A historia de Carpatín, o monstro come xiz", por Xavier Frías Conde. O relato é dun monstro que non é aceptado na súa aldea polo que decide ir ao mundo dos humanos. Instálase no cuarto da limpeza nunha escola e descobre o xiz, un alimento que lle encanta. Ante a masiva diminución do xiz, o director da escola reduce o seu uso, polo que o protagonista pasa fame. Un día descóbreo unha nena chamada María, e o monstro vaise asentando na escola e consegue cantar no coro. Unha vez, antes de cantar, comeu xiz e saíulle unha forte voz que asustou a todos. Desta forma decidiu volver ao seu mundo e aterrar a todos cantando. "O cágado e o lagarto", por Eva Mejuto. Este conto é unha historia que relata unha nena chamada Rita a súa amiga chamada Sara, para que poida durmir. Esta narración contoulla no pasado unha coidadora dun orfanato. Sara córtalle todo o rato a Rita porque quere coñecer detalles da súa vida, así que ela acaba falando do seu pasado. "O meu amigo Ash" por Oli. A historia trata dun neno inmigrante que chega a Galicia e se fai amigo dun neno chamado Ash. A medida que a trama transcorre coñécense detalles da vida do rapaz do Senegal e as diferenzas de costumes entre os dous. Insístese no axiña que o rapaz aprende o galego, e ao mesmo tempo, os seus compañeiros palabras da súa lingua natal ou algunha lenda do seu pobo. "O rei de Litonia", por Antonio Yáñez Casal. A derradeira narración é dun rei que non ten conto, e quere buscar un pero non o atopa. Nin os seus súbditos, nin os seus conselleiros, nin se queira no estranxeiro. Un bo día faláronlle ao monarca dun ladrón de cousas que un non conta, e este decidiu chamarlle para que lle roubara un relato. Pero en vez diso, o ladrón levouse a súa obsesión polo seu conto. Deste modo, os seus vasalos libres da obsesión do soberano comezaron a redactar esta historia.
521	2		_aESO12
650			_aRelatos _91718
650			_aEmigración _91301
650			_aDiversidade _91489
650			_aAventuras _9162
997			_dFalta ISBN _e1